Xan hiri handi batean bizi da ikasle eta Euskal Herrira sartzen da 2020ko konfinamendu garaian. Bere haur denborako ingurugiroan murgilduko da berriz, amaren etxean, betiko lagunen ondoan, usaiazko herrian eta karriketan.
Mutiko euskaldunak - munduko edozein gaztek bezala - momentu latzak pairatuko ditu. Ikasketak segituko ditu internetetik, eta etxean zerraturik egonen da egunak eta egunak, bakartasun minbera baten preso.
Mila galdera sortzen dira bere baitan. Ba ote dakit barnean nor naizen ? Besteek ere ene kezka, duda, arrangura, beldur berdinak ote dituzte ? Besteak bezalakoa ote naiz ? Kanpotik erakusten dudan hori ote naiz ?Nork bere buruaren ezagutzeko bidea luzea iduritzen zaio Xan-i. Baina, mendia hor da, amatxiren etxea, ostatuko lagunak, baita musikaren unibertsoa ere, eta Xan-ek ez du amor emanen.
Tono berde eta urdinetan eraiki marrazki hunkigarriak lagun, irakurlea ohartuko da galderak pausatzea erantzunak aurkitzea baino inportanteagoa dela.
Kateaturiko hondamendi multzoen ondotik, XXII. mendean, Numun gizartea sortu dute kokaleku ezezaguneko irlan, landare luminiszenteen argitan. Iraganetik kutsadura, plastikoak eta liburu batzuk besterik ez zaie iritsi. Greta Kik ezkutatu egiten du eguzki haziak dituela malkoetan, suninsider deitzen duten horietako bat dela. Baina Max Serekin eraiki du loetxea, eta ezinezkoa zaio sekretua gordetzen jarraitzea. Max Sek hura bezalako guztiekin esperimentuak egin nahiko ditu, eta Greta beldur da, atzera hondamendira itzuliko ote den beldur. Batzuk arbasoen ondare natural eta kulturala berreskuratzen eta gordetzen saiatzen diren bitartean, beste batzuk bizitza luzatzeko asmakizunean dabiltza, post-hondamendiko salbatzaile asmoz; eta, tartean, Iris umea, haur jolasetan. K.o. XIV. mendean Dante Alighierik idatzitako Jainko antzerkiaren pasarteek protagonista interpelatzen duten bezala, irakurlea ere ez da epel geratuko hondamendiak utzitako arrastoei segika.
